Plivanje za Bogojavljenski krst je upisano u Registar nematerijalnog nasleđa Srbije ali tek 2024. godine. Zbog čega se momci, i to samo odabrani, skidaju u kupaće gaće, i bez ikakve veze sa Pravoslavljem u samom aktu plivanja, sem tetovaža “krstova, 4S i Bogorodica”, dobijaju zlato, nagrade i “svečani krst” za takmičenje?
Plivanje za Bogojavljenski krst je utemeljena tradicija zadnjih nekoliko pomodarskih godina “velikih vernika”, koji sem propagiranja vere u “Pink” fazonu, ustvari se ne pridržavaju nijednog drugog aspekta Pravoslavlja i Hrišćanstva.
Ova nazovi tradicija koja služi samo političkim kvazi elitama da se slikaju i pokažu glasačkoj masi da su su pravi Srbi, i da dobiju poneku sliku, sekund i momenat na medijima, nikako ne služi da proširi duh Pravoslavlja ili bilo čega drugog.
Pozivajući se na praznik kojim se slavi dan krštenja Isusa Hrista u reci Jordan, državni službenici pozivaju mahom nabildovane ili jake, istetovirane, utrenirane momke da se nadmeću u muškosti.
Ne ulazeći koga sve obeshrabruju u ovom “natjecanju Pravoslavnog šunda i kiča”, meni lično kao sportskom radniku, bivšem sportisti i kvazi novinaru, godinama unazad sve to uzgleda najblaže rečeno ružno i nepovezano sa bilo kojim postulatima religije koju navodno veličaju ovim aktima.
Evo i citata šta ustvari znači ovaj praznik, pa neka svako proceni za sebe, “nedajBože” kritički razmišljajući:
Bogojavljenje je jedan od većih i značajnijih praznika, koji pravoslavna crkva naziva praznikom Prosvećenja i duhovnog ozarenja, jer je Hristos svojim krštenjem prosvetlio i otkrio ogrehovljenu čovekovu dušu. Na ovaj dan vrši se osvećenje vode na izvoru ispred crkve, na reci ili jezeru, a takođe se i krst potapa u vodu i priziva Sveti duh.
Iliti da pojasnim onima sa većim nagonom za tastaturne uvrede i manjim poznavanjem života u celini, ne kritikujem veru i religiju već elemente praznoverja, kao što su tradicije da jedemo na grobljima, da držimo “Badnjak na hladnjak”, slike Bogorodice na tabli od kola sa krstom okačenim na retrovizor, dok cepa muzika ala “Radio Teheran”, dok psujemo, pljujemo, bacamo đubre gde stignemo, bijemo i maltretiramo žene i decu, jedemo i pijemo ko svinje, krstimo se kad prođemo pored Crkve… a u istu ušli nismo, niti istu razumemo.
I evo političko društvenog nastavka:
“Jedina slobodna opštine u Srbiji”, šta god to značilo, danas organizuje isti takav događaj, dajući lančić i krst, lovorov venac i sam krst pobedniku plivanja, a svim učesnicima zlatnike, mantile i papuče.Znam sve to jer sam video fakture šta se sve kupuje i od koga, koliko sve to košta.
Naravno, sve nabavljajući u nabavci male vrednosti, plaćajući ove nebitne (u religijskom smislu) poklone učesnicima, plaćajući iste parama svih građana, koji su vernici i drugih vera, nevernici, ateisti, agnostici, ili budale kao ja…
Turistički cvet(ko) grada Niša, Niška Banja, isto to organizuje na Nišavi, proslavljajući verovatno najveću turističku šansu celog regiona, završetak Aqua parka… Sve su to deca istog ružnog takta, Šešelja… To sve isto rade sve okolne opštine, da ih ne nabrajam.
I naravno davajući izjave medijima oko tradicije i drugih “sviranja bez instrumenta” što bi rekla moja pokojna baba, plaćaju ustvari sebi mesto u etru.
Eto, pojasnih…
I will get letters.